Προσφορά
Να ξερες πόσες λέξεις μου
πετάω στους σκουπιδοτενεκέδες
ως το τελικό ε, τί, όμορφη
πως μαθαίνω να σου φέρνω
κυκλάμινα σε χιόνι, πως
κλείνω υποθέσεις ως την τελική σου
αθώωση για μια μονάχα αγκαλιά
που έχει χέρια από παλιό φονιά.
Μη μιλήσεις, μείνε της σιωπής
από τη δυνατότητά σου της μητέρας
κι άσε με εμένα μες στα λόγια
την εξορία απ 'την αγάπη
όλων των ανδρών
να δοκιμάσω ένα ρόδο ανὐπαρκτο
από λέξη
να γίνει στα δυο χέρια σου ρόδο αληθινό.
[από τον χώρο του στο f/b]
Ιανουάριος, 2021
© Assimina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου