Παρασκευή 23 Απριλίου 2021

Κώστας Θ. Ριζάκης - Ποιήματα 1985 - 2021 - επιλογές

 

             το τίμημα 

 

με γέννησες κουτσόν και με γυρνούσες
σε φρούδες κλινικές τη μια μετά την άλλη
ιερός σκοπός σού αγίαζε τα μέσα
ανάγκη πάσα να γλυτώσεις το παιδί σου
γιαυτό δοκίμαζες του κόσμου τις ενέσεις
να σπάσεις την αρχέγονη άρνησή μου
τη θέλησή μου βράχο να εκτινάξεις
να ενδώσω στις ορέξεις σου αναντίρρητα
ωσότου πέτυχες κάπως να ισορροπήσω
αν και υποδέχτηκες καγχάζοντας θυμάμαι
της έμπνευσής σου το σπασμένο βήμα

κόντρα στην κόντρα χρόνο με το χρόνο
δεν άντεξες πολύ στην περιφρόνησή μου
ρακένδυτη κατέληξες ζητιάνα στη γωνιά
τον οίκτο εκλιπαρώντας των περαστικών
που ηχούσε νόμισμα σε τσίγκινο κουτάκι
σειρά νομίσματα όπως πολλές οι μέρες
οι ώρες τα λεπτά τα δευτερόλεπτα
επαίτης άρχισες ξανά να απαιτείς
κι έτσι άπληστη ως είχες συνηθίσει
δεν πρόφταινες το ύφος σου ν’ αλλάξεις
την ύστατη στιγμή που έστριβα στο δρόμο

το ίδιο έχιδνα σε γνώριζα κι εδώ
το αυτό φαρμάκι έσταζε η ματιά σου
βαθιά με νάρκωνε το μητρικό σου φίλτρο
κι όταν παραδομένος και απαθής
πλησίαζα κι ενώνονταν οι σκιές μας
στα χείλη σου έφερνες χωνί τα δυο σου χέρια

φυσώντας στα καλάμια των ποδιών μου
τον αποτρόπαιο βαθύ σκοπό σου

για να με βλέπεις πάλι να κουτσαίνω!



 ---
ενότητα: Ο ΒΥΘΟΣ ΜΟΥ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

επιτάφιος δρόμος
ποιήματα Α΄[1985-2010]
Οι Εκδόσεις των Φίλων
2011


*******

 

επιστρέφω στο φως


επιστρέφω στο φως βιωμένο σκοτάδι

ούτε βήμα η απόγνωση
ούτε βήμα ο τρόμος
είτε πίσω ή μπρος:  καταδίκη

το σκυλί μου ξεχνώ σε πηγάδι
κλειστό και μερόνυχτα ουρλιάζει

τι αυθάδεια στο φως
η πληγή μου ( που αβάσταχτα
ανατρέπει τον ήλιο )

ποια ευφράδεια στο αίμα
στη γλώσσα ποια νάρκωση


τί  π ά λ ι το ποίημα!

 

 ---

ενότητα: ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΠΕΝΘΗ (1997)

επιτάφιος δρόμος
ποιήματα Α΄[1985-2010]
Οι Εκδόσεις των Φίλων
2011  


*******



όταν το θέμα επιμένει (γ)

 

πάντοτε τελευταία έρχεται στον ύπνο μου

όλο στοργή ταιριάζει τα σκεπάσματα
μού σιάζει το προσκέφαλο δειλά

σκύβοντας με φιλά καταμεσής

στο μέτωπο σα σφαίρα


κι όπως ευφρόσυνα στον ύπνο στρέφω
στην πρόσκαιρη διάθεση αλλάζοντας πλευρό

και τρίζει από καινούργιο βάρος το κρεββάτι

ακούω τυφλά την ίδια πάλι εκπυρσοκρότηση

στην άλλη μέρα ψηλαφώντας δίχως μάτια
στην ανεξίτηλη ομιλία που βοά

 καταμεσής στο μέτωπο σα σφαίρα!

 

 ---

ενότητα: ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ ΑΙΝΕΙΑ (1986)

επιτάφιος δρόμος
ποιήματα Α΄[1985-2010]
Οι Εκδόσεις των Φίλων
2011 

 

 

 

*******



                   χειμώνας

 

άγρια τα χιόνια μάνα να τυλίγεσαι καλά
και το καντήλι σου τ' αφήνω πάντα αναμμένο
σαν την ξυλόσομπα που δίπλα της κουρνιάζαμε παλιά
με ξέσκεπα πειράγματα μ' όμορφα παραμύθια
κουτσά-στραβά τα βόλεψα τρέμ' όμως μη λυγίσω
μην αφεθώ στα κλάιματα κι ορμήξουν ποταμός
σου 'φερα κάστανα ψητά τ' αγόρασε ο πατέρας
έλα ξεφλούδισέ τα τσούγκρισε μια ρακή
δες πώς μανιάζει ο άνεμος θα ξεριζώσει δέντρα
πάλι φωλιάσανε πουλιά στο μαύρο κυπαρίσσι
το τι παθήματα σου λέν'; τι νότες τούς ξεφεύγουν;
σουρούπωσε για τα καλά θα πεις την προσευχή σου;
να μη φοβάσαι μοναχή ψυχή μου καληνύχτα!
 

---

 (περ. νέα ευθύνη 
και στη συλλογή: Κώστας Θ. Ριζάκης - χώμα με χώμα η μάχη
με επιλεγμένα ποιήματα, 1985 - 2018, του ιδίου, από τον Π. Γκολίτση)

 

 

 *******

 

 

                    το στίγμα



είπε ν' αφήσει στίγμα του στο πρωινό η αγάπη
κι έτσι να που απίθωσε ζεστή μια καλημέρα
στο φραντζολάκι της στιγμής του ύπνου τής καλής του
μέσα σε χείλη κόκκιν' ανεξήγητα ανοιχτά
στο δέρμα επάνω ροδαλόν τριαντάφυλλου μετάξι

μη ξεραθεί ο άρτος τους πετρώσει ο έρωτάς τους
παγώσει το ασημί του φως πρόστυχο το φεγγάρι
χιόνι μαργώσει το κορμί βαρύνει τα φτερά τους

και χωριστά λιθοβολούν της μοίρας την απάτη!



---

από τη συλλογή: Κώστας Θ. Ριζάκης - η τριμερής σοδειά
εισαγωγικό σημείωμα: Δήμητρα Μήττα
εικαστική παρέμβαση: Φωτεινή Χαμιδιελή
εκδ.: ΑΩ





Νοέμβρης, 2020







 

 

 

© Assimina

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου