Σάρα Τίσντεϊλ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

δίγλωσση έκδοση, εκτός εμπορίου, 50 ποιημάτων της Sara Teasdale (Σάρα Τίσντεϊλ) 

επιλεγμένα με τυχαία σειρά από τους δικτυακούς χώρους All Poetry και Poetry Foundation

περιορισμένος αριθμός αντιτύπων 

για λίγους φίλους και βιβλιοθήκες

 

 

 

Με την Sara Teasdale και την ποίησή της «συναντήθηκα» το 2015, σχεδόν παράλληλα με εκείνην των Ingrid Jonker και Dorothy Parker. Το ίδιο έτος ξεκίνησα να επιχειρώ τις μεταφράσεις κάποιες
εκ των οποίων δημοσιεύτηκαν αργότερα στα e-περιοδικά staxtes2003.com και Φτερά Χήνας.

            Τα ποιήματα που συμπεριλαμβάνονται στην πα-ρούσα συλλογή επιλέχτηκαν με τυχαία
σειρά από τους χώρους: All Poetry και Poetry Foundation

            Τα βιογραφικά στοιχεία αντλήθηκαν από άρθρο της Encyclopedia Britannica γραμμένο
και αναθεωρημένο από την Amy Tikkanen η οποία εργάστηκε στην Britannica για πάνω από δυο
δεκαετίες, διευθύνοντας το τμήμα διορθώσεων κι ασχολούμενη με ένα ευρύ φάσμα θεμάτων. 

 

 

© Assimina

μεταφραστικά: αυτός κι εκείνος ή η δύναμη του νοήματος στη λέξη

 

 

αυτός κι εκείνος ή η δύναμη του νοήματος στη λέξη

    σε κάθε ευκαιρία,  η δασκάλα στα κινέζικα επαναλάμβανε, τονίζοντας επίμονα, το νόημα και τη διαφορά στη χρήση των λέξεων (αντωνυμίες είναι, αλλά αυτό ισχύει στη γλώσσα μας, όχι όμως και των κινέζων) εκείνος κι αυτός

 

    υπάρχει ανάγκη, σχεδόν κάτι ιερό, στο πώς εκφράζονται οι κινέζοι για τα πράγματα και τους ανθρώπους

Εκείνος είναι ο απομακρυσμένος, ο ξένος (μπορεί), ο αδιάφορος (μπορεί) σε μας, ο άγνωστός μας

Ένας που βρίσκεται σε απόσταση, τοπικά  ή συναισθηματικά

Αυτός είναι ο διπλανός μας, ο δικός μας, ο γνώριμος, ο γνωστός, ένας που νοιαζόμαστε, ένας που σχετιζόμαστε ή θα σχετιστούμε

 

     αφορμή για να επαναφέρω στη μνήμη μου την προσπάθεια της δασκάλας και τη μεγάλη σημασία που έδινε στο νόημα αυτών των δυο λέξεων, δόθηκε από την ανάγνωση μετάφρασης ενός μικρού κομματιού από το κουτσό του Κορτάσαρ από τον μεταφραστή Βασίλη Λαλιώτη και η συσχέτιση με την μετάφραση,  στην πρόσφατη επανέκδοση από την opera, του Αχιλλέα Κυριακίδη(*)

Κομμάτι από τη σκηνή στη γέφυρα όπου η Μάγα παρατηρεί και αναφέρεται στην κλοσάρ κάτω από αυτήν (σελ. 129)

Ένα μέρος της μετάφρασης είχα κι η ίδια δημοσιεύσει πριν καιρό στο μπλογκ αυτό

 

    η χρήση της αντωνυμίας εκείνος /-η, σε κρατάει έξω από τη σκηνή, σε έναν εξώστη ας πούμε, να παρακολουθείς όσα ο μεταφραστής του κειμένου σου υποδεικνύει

Σε ξεχωρίζει, σε κρατάει μακριά από το κείμενο, όπως μακριά τοποθετείται και ο ίδιος χρησιμοποιώντας τον εαυτό του ως μεσάζοντα για να δείς όσα περιγράφονται από τον συγγραφέα

    αντιθέτως, η χρήση της αντωνυμίας αυτός /-ή, σε κατεβάζει στη σκηνή να παίξεις δίπλα στον μεταφραστή, μην πω και δίπλα στον πρωταγωνιστή της κάθε φάσης του κειμένου

Κάνει ουσία σου την ουσία του κειμένου, σε μεταφέρει λεκτικά και συναισθηματικά σε κατάσταση συνενοχής, ή και συμμετοχής, στην κάθε λεπτομέρεια

 

    σου συστήνεται και συστήνει, φανερά, πρόσωπα και συμβάντα

Σε κάνει φίλη του και φίλη των χαρακτήρων και των γεγονότων γύρω από αυτά

Σε "γυμνώνει" ώστε "γυμνός" να υποδεχτείς το κείμενο

Σου μεταφέρει την δική του οικειότητα με τον γράφοντα, μια οικειότητα ελαφρώς επικίνδυνη για ευαίσθητους ψυχισμούς αλλά πέρα για πέρα τρυφερή ακόμη και αν πρόκειται οι έννοιες, οι σκηνές, τα περιγραφόμενα, να σε πονέσουν

 

    μια οικειότητα που, αν κάποτε υπήρξες κατ' ελάχιστον η Μάγα, να αισθάνεσαι πως είσαι εσύ η ίδια εκείνη στη σκηνή πάνω στη γέφυρα για τη στιγμή που ακριβώς υπάρχεις σαν η κλοσάρντ κάτω από αυτήν

.

 ( 这 zhè - 那 nà : εκείνος – αυτός, – στα απλοποιημένα κινέζικα)

.

.(*) από τότε που έκανα αυτή την παρατήρηση, απέκτησα και τον τόμο στην πρώτη του μετάφραση· η παρατήρηση δικαιώθηκε αλλά και ενισχύθηκε με άλλες που ευελπιστώ κάποτε να προσθέσω στο κείμενο που στην αρχική του μορφή είχα αναρτήσει σε ένα από τα μπλογκς μου

.

Εικόνες από τις μεταφράσεις και των τριών δίνω στις φωτογραφίες πιο κάτω

.

                                                                                                            12 02 2022

 

© Assimina

ΤΑΝΙΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΟΥ, Και για την Μαρία έρχονται τα Χριστούγεννα

 

 

Και για την Μαρία έρχονται τα Χριστούγεννα.Ενα δέντρο στολισμένο και στην κορυφή ένας σταυρός, δώρα κάτω από το δέντρο τα οποία κι αυτά έχουν στον κορυφή τους ένα σταυρό.Αυτο γίνεται κάθε χρόνο μπορεί και όλο το χρόνο.Δεν ξέρω αν η Μαρία ξέρει τι συμβολίζει ο Σταυρός ή γεννήθηκε να το ξέρει. Με τη Μαρία μοιράζομαι τον ίδιο κόσμο.Και εννοώ τον υλικό,αυτός που είναι κοινός για όλους λίγο πολύ.Ομως η ιδιοσυγκρασία της Μαρίας  είναι για μένα αντικείμενο μελέτης.Δηλαδη πέρα από το ότι έχει ένα επιπλέον χρωμόσωμα στο 21, ωστόσο παρατηρώ ότι επιτελεί τους νόμους του σύμπαντος με απόλυτη αρμονία.Επειτα ζει για το Όλον, ξέρει να αγαπάει και να φροντίζει, διαθέτει συμπόνια σε αυτούς που τη χρειάζονται πραγματικά , είναι υγιής τρώει σωστά, σκέφτεται σωστά, έτσι πιστεύω τουλάχιστον και χρησιμοποιεί την ελάχιστη των τριβών.Δηλαδη δεν ξοδεύει ενέργεια άσκοπα επειδή αγαπάει τη φύση και ξέρει ότι η φύση είναι οικονόμα.Πιστευω ότι είναι το αγαπημένο παιδί του σύμπαντος.Μηπως είναι ξωτικό;

Αεικίνητη σαν μέλισσα, αδιάκριτη σαν γατάκι και παιχνιδιαρα σαν κουτάβι;

Όλα τα παιδιά έχουν κάτι μαγικό.Κι εμείς που δημιουργήσαμε τόσες άμυνες στα χρόνια της ζωής μας είναι σκληρό να αφήσουμε την ψυχή μας να βγει στο φως της ημέρας, να ζήσουμε τη μαγεία,δεν θα νιώθαμε ασφαλείς.

Δηλαδή ποια ακριβώς είναι η σχέση μας με τα παιδιά μας;Τι θέλουμε από τα παιδιά μας; Εννοώ ότι από τη Μαρία δεν έχω προσδοκίες επειδή η Μαρία δεν έχει στόχους δεν έχει όνειρα.Θελει μόνο ασφάλεια και αγάπη.Δεν έχω να απαντήσω ένα πολυμυριο ερωτήσεις που θέτουν τα παιδιά στους γονείς και ανατινάζουν τα αυτιά τους.Που παρά την αθωότητα τους ακονίζουν τα νυστέρια,τα πριόνια και ζυγιαζουν τη λαβή της βαριοπουλας για το μέλλον τους.

Η Μαρία είναι αθώα σαν ένα καλοκαιριατικο πρωινό.Δεν είναι μια δραματική θαλάσσια διάσωση με 21 μέρες στη θάλασσα.

Η αγκαλιά της δεν είναι σαν αμαξοστοιχία που τυλίγεται γύρω από το λαιμό μου και κοντεύει να με πνίξει,δεν έχει προσδοκίες από κανέναν.Ειναι ένα εκατομμύριο έτη φωτός μακριά από τις λέξεις.

 

 

 

υγ.: αναρτήθηκε από την Τάνια Καραγιαννίδου την 1η του Δεκέμβρη στον χώρο της στο fb

ζήτησα και μού δόθηκε η άδεια της αναδημοσίευσης 

το αναρτώ πρώτα εδώ, στο blog, όπου, ελπίζω, να μείνει

διατήρησα τα στοιχεία της αρχικής γραφής 

ζήτησα την άδεια να το αναδημοσιεύσω γιατί πίστεψα σε αυτό το κείμενο

μέσα από αυτό "είδα" την αγάπη στον εαυτό και ταυτόχρονα την αγάπη στον Άλλον

είναι σα να γέννησε ξανά η μάνα την κόρη της ή, η κόρη να βοήθησε τη μητέρα να ξαναγεννηθεί

όσοι το διαβάσετε, έχω την πεποίθηση ότι θα σεβαστείτε το περιεχόμενο και πιο πριν, τη στιγμή των δύο γυναικών / ευχαριστώ (α.λ.)

 

© Assimina