όταν η διαίσθηση αγγίζει την πραγματικότητα

Τρίτη 24 Ιουνίου 2025

Ροσάριο Καστεγιάνος, Τα αντίο

Τα αντίο, Ροσάριο Καστεγιάνος

Μη μου λες ψέμματα κατά πρόσωπο. Θα πιστέψω όλα όσα μου λες. Παίρνω κάθε μιαν από τις λέξεις σου σαν να ήταν αλήθεια. Δεν αμφιβάλω. Ποτέ δεν αμφέβαλα για τους λόγους που θέλεις να είσαι μαζί μου. Η αγάπη μου για σένα είναι χωρίς επιφυλάξεις. Το μόνο που σου ζητάω σε αντάλλαγμα είναι πως όταν όταν μιλάς μαζί μου, να προσέχεις τα λόγια σου. Τα λόγια σου να είναι σωστά, να είναι του μεγέθους των αισθημάτων σου. Γιατί αν εσύ μου λες "όχι" για μένα είναι όχι. Κι αν μου λες "βρέχει" για μένα αυτή τη στιγμή βρέχει. Κι αν μου λες "έρωτας", για μένα είναι έρωτας.

μετάφραση: Βασίλης Λαλιώτης

***

από τον τοίχο του στο φβ πριν ένα χρόνο

το ξεχώρισα για κάποιο λόγο

Σάββατο 14 Ιουνίου 2025

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ, Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΜΟΣΧΑΡΙΩΝ

(μτφρ.: Σοφία Γεωργαλλίδη)

Τα μοσχάρια βαδίζουν
πίσω απ’ το ταμπούρλο
Το δέρμα του ταμπούρλου
είναι απ’ το τομάρι τους
Ο χασάπης φωνάζει: Τα μάτια ερμητικά κλειστά
Το μοσχάρι βαδίζει. Με ήρεμο βήμα, σταθερά.
Τα μοσχάρια, που το αίμα τους κύλησε κιόλας στα σφαγεία,
βαδίζουν νοερώς στις γραμμές του κι αυτά.

Σηκώνουν τα χέρια ψηλά
Τα δείχνουν.
Τα χέρια είναι βαμμένα με αίμα, μα άδεια ακόμα.
Ο χασάπης φωνάζει: Τα μάτια ερμητικά κλειστά
Το μοσχάρι βαδίζει. Με ήρεμο βήμα, σταθερά.
Τα μοσχάρια, που το αίμα τους κύλησε κιόλας στα σφαγεία,
βαδίζουν νοερώς στις γραμμές του κι αυτά.

Κρατάνε κατακόκκινες σημαίες μπροστά μπροστά
πάνω τους ένας σταυρός
Μεγάλη παγίδα για τον φουκαρά.
Ο χασάπης φωνάζει: Τα μάτια ερμητικά κλειστά
Το μοσχάρι βαδίζει. Με ήρεμο βήμα, σταθερά.
Τα μοσχάρια, που το αίμα τους κύλησε κιόλας στα σφαγεία,
βαδίζουν νοερώς στις γραμμές του κι αυτά.

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ

(πηγή: „Werke. Große kommentierte Berliner und Frankfurter Ausgabe“, Frankfurt, Suhrkamp Verlag, τούτη εδώ η μετάφραση είναι της Σοφίας Γεωργαλλίδη)

~*~

DER KÄLBERMARSCH

Hinter der Trommel her
Trotten die Kälber
Das Fell für die Trommel
Liefern sie selber.
Der Schlächter ruft: Die Augen fest geschlossen
Das Kalb marschiert. In ruhig festem Tritt.
Die Kälber, deren Blut im Schlachthaus schon geflossen
Marschiern im Geist in seinen Reihen mit.

Sie heben die Hände hoch
Sie zeigen sie her.
Die Hände sind blutbefleckt
Doch immer noch leer.
Der Schlächter ruft: Die Augen fest geschlossen
Das Kalb marschiert. In ruhig festem Tritt.
Die Kälber, deren Blut im Schlachthaus schon geflossen.
Marschiern im Geist in seinen Reihen mit.

Sie tragen ein Kreuz voran
Auf blutroten Flaggen
Das hat für den armen Mann
Einen großen Haken.
Der Schlächter ruft: Die Augen fest geschlossen
Das Kalb marschiert. In ruhig festem Tritt.
Die Kälber, deren Blut im Schlachthaus schon geflossen
Marschiern im Geist in seinen Reihen mit.

BERTOLT BRECHT

(aus: „Werke. Große kommentierte Berliner und Frankfurter Ausgabe“, Frankfurt, Suhrkamp Verlag)

από τον χώρο της μεταφράστριας στο φβ, σήμερα

Τρίτη 27 Μαΐου 2025

Βασίλης Λαλιώτης, Τραγούδι των λευκών σύννεφων {απόδοση)

Τραγούδι των λευκών σύννεφων

Υπάρχουν λευκά σύννεφα στον ουρανό,
μεγάλοι γκρεμοί σηκώνονται προς τα ψηλά.
Ατέλειωτοι ειν' οι δρόμοι της γης
βουνά και ποτάμια φράζουν το δρόμο:
σε παρακαλώ να μην πεθάνεις.
Δοκίμασε να 'ρθεις και πάλι, σε παρακαλώ.

Παραδοσιακό Κίνας
Αποδ Β.Λ.

***

από τον χώρο του στο φβ ένα χρόνο πριν

-κάτι μου μίλησε εδώ και το ξεχώρισα-

Πέμπτη 15 Μαΐου 2025

(παρένθεση)

αρκουδίτσα στο παζάρι

γουρ'νόλασπη
γουρ'νόλασπη, τρυφερέ
όσο πιο μέσα μπαινεις, τόσο πιο πηχτή

ο πιο ειλικρινής ο μαθητής που σε κορόιδεψε
ο πιο έντιμος ο κλέφτης που σ' άνοιξε το σπίτι να κλέψει

Σάββατο 3 Μαΐου 2025

Βασίλης Λαλιώτης, ΤΕΛΕΙΕΣ ΜΕΡΕΣ

ΤΕΛΕΙΕΣ ΜΕΡΕΣ 03 05 2024

17 (18 ειναι αλλά του διέφυγε στο μέτρημα*)

ασκεπής στο μωβ αεράκι
κρύψε τα δάκρυα όπως σου έμαθαν
και κατέβασε το βλέμμα
ως το χόρτο που δεν έχει όνομα
και ρώτησε τη ρολογιά
αν θα δούμε κάποτε την ανασύσταση
των λιωμένων πεταλούδων
και πες ένα ναι αναιτιολόγητο
γιατί δεν είναι και πολύ
του θανάτου του ο άνθρωπος
μα από ζωή και πες: ναι!
και ούτω γεννήσεται ούτω γεννήσεται

από τον τωρινό χώρο του στο φβ

θα αναρτηθεί ένα χρόνο από τώρα

* το διόρθωσε, 04 05 2024

(-όχι δεν ειναι του θανάτου του ο άνθρωπος- -ό χ ι -)

Τετάρτη 9 Απριλίου 2025

Ευαγγελία Τάτση, άτιτλο

Θα φανεί αστείο αλλά μόλις ανακάλυψα τον Θεό και μόλις ανακάλυψα ότι δεν υπάρχει. Γιατί αν υπήρχε θα ήταν η ερώτηση που μεσολαβεί ανάμεσα στο αυγό και την κότα, θα ήταν η ερώτηση που μεσολαβεί ανάμεσα στον άνθρωπο και το θάνατο –για την ίδια ερώτηση πρόκειται. Ρωτώ δηλαδή, πώς θα υπήρχε άνθρωπος αν δεν υπήρχε ο θάνατος, ή αντίστροφα;

Παρένθεση
( Ο θάνατος- και οι εμπλεκόμενοι, Θεός, άνθρωπος, κότα- έχουν μια σχέση, μια πολύ στενή σχέση με τη σφαγή.)

Θεός λοιπόν ( αν υπήρχε) θα ήταν η επαναλαμβανόμενη ερώτηση, η λούπα, ο βρόχος, η θηλιά. Δηλαδή όχι μόνο η ερώτηση. Καταλαβαινετε την ερώτηση, ο άνθρωπος είναι η ερώτηση ανάμεσα στο αυγό και την κότα, ανάμεσα στον θάνατο και τον άνθρωπο, πάλι.
Όμως ο Θεός δεν υπάρχει γιατί ο Ράσελ Ρος ξέρει από το 1971 πως λείοι μύες από την αορτή ινδικού χοιριδίου μπορούν να καλλιεργηθούν για έως και οκτώ εβδομάδες σε κυτταρική καλλιέργεια.
In vitro κρέας , χωρίς θάνατο και χωρίς σφαγή.
Θα μειωθούν οι εκπομπές ρύπων, μπορεί να χαθούν λέξεις, όπως κοτόπουλο και μοσχάρι. Να λέμε, ένα τριακόσια για κατσαρόλα από την Upsidefoods, να λέμε το εξωτικό όνομα BlueNalu αντί να λέμε τσίπουρα και μπαρμπουνάκι.
Ίσως βέβαια παλιότερα ο Θεός να υπήρχε.
Όταν υπήρχε ακόμα το Όρος των Ελαίων και ήταν γεμάτο με ελιές που τώρα πια δεν υπάρχουν και υπάρχει μόνο λάδι με 30 ευρώ τα δύο λίτρα που ίσως αργότερα πια να μην υπάρχει. Όταν δεν θα υπάρχει σφαγή και θάνατος και ερώτηση.
Γιατί είναι δεδομένο πως οι λείοι μύες μπορούν in vitro ν' αναπτυχθούν, χωρίς ερώτηση.
Ας αφήσουμε πίσω μας τον Θεό.
Το θέμα είναι πως δεν υπάρχει ερώτηση.