ιη ́
Alors, c’ est la guerre
Τὰ κίτρινα λουλούδια στὸ λιβάδι
γέρνουν τὰ κεφάλια τους κατὰ τὴν πόλη.
Κι ἡ πόλη ψὲς βράδυ εἶχε κακὸ προαίσθημα
κι ὀνειρευόταν ἐφιάλτες
-φύτρωναν κίτρινα λουλούδια
στὰ κατώφλια τῶν σπιτιῶν
κι ἡ ἄσφαλτος χορτάριαζε.
Λοιπὸν ἔχουμε πόλεμο!
ιθ ́
Ξυπόλητοι χορεύουμε στὸ χῶμα
-μυριάδες οἱ νεκροὶ
μᾶς ἀφουγκράζονται ζηλεύοντας.
Γυμνοὶ στὸ φεγγαρόφωτο
μαζὶ μὲ τὶς μορφὲς τῶν θρύλων
κρυβόμαστε στὰ σύννεφα τῆς σκόνης.
Χτυπᾶμε τὰ πόδια μας στὴ γῆ
κι οἱ πεθαμένοι ἀπαντοῦν
μὲ χτύπους στὴν καρδιά μας.
(Θεσσαλονίκη – Σεπτέμβριος 2018)
© Assimina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου