δεκατρείς Μαρτίου δύο χιλιάδες είκοσι

Πάει καιρός που μετέτρεψα τις αναρτήσεις αυτού του μπλογκ σε προγραμματισμένες. Εξαίρεση της προηγούμενης Κυριακής κι άλλη μια.
Δημιούργησα δε, ένα σχήμα νοητού διαδρόμου γι αυτόν τον λόγο: από εδώ αυτοί κι εγώ, από την άλλη, εκείνοι.
Σκέφτηκα, μέρες που περνάμε, να αλλάξω την ρύθμιση, να κρύψω την σειρά. Αποφάσισα όμως να το αφήσω ως έχει και μέχρι όπου φτάσει.

Σήμερα δεν ήρθαν οι γέροντες στην πι χαρά και ο χώρος των παιχνιδιών κλειδώθηκε μέχρι νεοτέρας.
Μόνον οι γάτες κυκλοφορούν ελεύθερα με μιαν σίγουρη αμηχανία από την απουσία των ανθρώπων, και τα περιστέρια.


Καλή τύχη, άνθρωποι.

© Assimina