Κατερίνα Αγυιώτη

 Σκασμός. Τα έχουμε πει όλα. Δεν μας λείπει η γνώση, ούτε ακόμα η επίγνωση. Μας λείπει η ησυχία. Μια ησυχία που σαν πάχνη θα πέσει πάνω στον επόμενο αιώνα. Που θα δώσει την ευκαιρία για μια περίσκεψη προϊστορική. Η φωνή μας θα κλειδωθεί μέσα στη γη, μέσα στο σώμα των δέντρων, στης λίμνης την ακίνητη κοιλιά.

=======

Ο εαυτός που ζητάει συγγνώμη, δεν είναι ποτέ ο ίδιος που παραφέρθηκε.

=======

Χλιαρές κομπρέσες με χαμομήλι βάζω στα μάτια του ξένου, όταν κοιμάται. Πρέπει να ελπίζουμε να κάτσει στο τραπέζι μας. Ο ξένος θα καταλάβει για μας όλα αυτά που δεν ξέρουμε μεταξύ μας οι αγαπημένοι. Μες στην καρδιά σας, φροντίστε να παραμείνει σιωπηλός: Η κρίση του μπορεί να είναι λανθασμένη, μα χρειαζόμαστε το βλέμμα του.




από τον χώρο της στο f/b



© Assimina