Κάποια άλλα, εντούτοις, που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «σκηνές» η
«σχεδιάσματα», πιθανώς οφείλουν πολλά στον Τσέχοφ, ο οποίος μας βοήθησε
να δούμε, γράφει η Γούλφ το 1919, ότι οι «ανολοκλήρωτες ιστορίες είναι
θεμιτές». Σε ορισμένα έργα ο αφηγητής λειτουργεί ως παρατηρητής του
εξωτερικού κόσμου, ενώ σε κάποια άλλα βρίσκεται μέσα στο μυαλό των
προσώπων και αποτυπώνει την αντίληψη που έχουν για τον εαυτό τους και
για τον κόσμο.
θα πεις, γιατί η σύνδεση με την Γουλφ αφού ο Τσέχωφ υπήρξε πρωτοδιαβασμένος;
όλοι βρίσκουμε να ταιριάζουμε κάπου καλύτερα μέσα στις πηγές...
© Assimina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου