Υ
Ρίψη τρελή της τέλειας πέτρας απ' το στιγματισμένο
χέρι
Τα δάχτυλά του, όπως οι πέντε άκρες του μαύρου
αστεριού
Φωνάζουν πως είναι πληγές του Κυρίου
Και η αφή τους η νέγρα ράφτρα στο μνήμα του μετα-
ξιού
Για ποιας γυναίκας την τρυφελή καχεξία δε θα ύφαινε
Μια τέτοια γύμνια σκιερή, που είναι νεκρή ως και στο
όνομα
Της γύμνιας, που σαν τη θεϊκή αρμονία απαιτεί σφα-
γές και θυσίες
Για μία νέα, αμάραντη μορφή;
χέρι
Τα δάχτυλά του, όπως οι πέντε άκρες του μαύρου
αστεριού
Φωνάζουν πως είναι πληγές του Κυρίου
Και η αφή τους η νέγρα ράφτρα στο μνήμα του μετα-
ξιού
Για ποιας γυναίκας την τρυφελή καχεξία δε θα ύφαινε
Μια τέτοια γύμνια σκιερή, που είναι νεκρή ως και στο
όνομα
Της γύμνιας, που σαν τη θεϊκή αρμονία απαιτεί σφα-
γές και θυσίες
Για μία νέα, αμάραντη μορφή;
[...]
εκδ. τυπωθήτω, 2012
© Assimina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου