[...]
Ἀλλὰ τότε κατέβηκε ἡ σελήνη πεσμένη ἀπὸ τὶς σκάλες
βάζοντας τὶς πόλεις ἀπὸ οὐράνιο μουσαμὰ καὶ τὰλκ εὐαίσθητο,
γεμίζοντας μὲ μαρμαρένια πόδια τὴν ἀκύμαντη κοιλάδα
καὶ λησμονώντας, κάτω ἀπ’ τὶς καρέκλες,
μικρὰ χαχανητὰ ἀπὸ βαμβάκι.
Ὦ Ἄρτεμη, Ἄρτεμη! Ἄρτεμη ἄδεια.
Καμπύλη ἀντήχηση ὅπου ἡ μέλισσα τρελαίνεται.
Ὁ ἔρωτάς μου εἶναι βῆμα, πέρασμα, μακρὺς εὔγευστος θάνατος,
ποτὲ τὸ δέρμα τὸ ἀνέγγιχτο τῆς φευγαλέας γύμνιας σου.
Εἶναι ἡ Γῆ, Θεέ μου! ἡ Γῆ αὐτὸ ποὺ ὅλο γυρεύω.
Πτυχὴ τοῦ ὀρίζοντα, παλμὸς καὶ τάφος.
Εἶναι πόνος ποὺ ἀρχίζει κι ἔρωτας ποὺ τελειώνει.
Πύργος ἀπὸ χυμένο αἷμα μὲ τὰ χέρια καμένα
ἀλλὰ ἡ σελήνη ἀνεβοκατέβαινε τὶς σκάλες
μοιράζοντας ἀναιμικοὺς φακοὺς στὰ μάτια,
χτυπώντας μὲ μιὰ σκούπα ἀπὸ ἀσήμι τ’ ἀγόρια ἀπ’ τὰ μουράγια
καὶ σβήνοντας τὴν παρουσία μου ἀπ’ τὴν ἄκρη τοῦ ἀέρα.
του Λόρκα
ΓΗ και ΣΕΛΗΝΗ (4 τελευταίες στροφές)
από το:
Ποιητής στη Νέα Υόρκη
εκδ. Σμίλη
μετάφραση: Βασίλης Λαλιώτης
Καμπύλη ἀντήχηση ὅπου ἡ μέλισσα τρελαίνεται.
Ὁ ἔρωτάς μου εἶναι βῆμα, πέρασμα, μακρὺς εὔγευστος θάνατος,
ποτὲ τὸ δέρμα τὸ ἀνέγγιχτο τῆς φευγαλέας γύμνιας σου.
Εἶναι ἡ Γῆ, Θεέ μου! ἡ Γῆ αὐτὸ ποὺ ὅλο γυρεύω.
Πτυχὴ τοῦ ὀρίζοντα, παλμὸς καὶ τάφος.
Εἶναι πόνος ποὺ ἀρχίζει κι ἔρωτας ποὺ τελειώνει.
Πύργος ἀπὸ χυμένο αἷμα μὲ τὰ χέρια καμένα
ἀλλὰ ἡ σελήνη ἀνεβοκατέβαινε τὶς σκάλες
μοιράζοντας ἀναιμικοὺς φακοὺς στὰ μάτια,
χτυπώντας μὲ μιὰ σκούπα ἀπὸ ἀσήμι τ’ ἀγόρια ἀπ’ τὰ μουράγια
καὶ σβήνοντας τὴν παρουσία μου ἀπ’ τὴν ἄκρη τοῦ ἀέρα.
του Λόρκα
ΓΗ και ΣΕΛΗΝΗ (4 τελευταίες στροφές)
από το:
Ποιητής στη Νέα Υόρκη
εκδ. Σμίλη
μετάφραση: Βασίλης Λαλιώτης
photo: πανσέληνος της 14ης Νοεμβρίου από τη μεριά του Διόνυσου, πιάτο Νέα Μάκρη
ώρα λήψης περί την 5:47μμ
© Assimina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου