ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΜΠΟΓΛΗΣ, 27η ΣΠΕΙΡΑ (Σπείρες εξέλιξης ή προαγωγή πολέμου)

 

 

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΜΠΟΓΛΗΣ,        Σπείρες εξέλιξης

              ή προαγωγή πολέμου

 

27_η ΣΠΕΙΡΑ

 

Πληρώματα δίχως τροφή, διασκορπισμένα,
δίχως γη για τους νεκρούς, δίχως ανάπαυλα,
μονάχα των βομβαρδισμένων οικιών τον ψίθυρο.
Νερά που βράζουν, χώμα λάσπη, ιαχές κατά τα κέρδη
των εχθρών και φίλιες αρπακτές κεκαλυμμένες·
χημεία πολέμου.

Εκείνο το πένθος στον άνεμο να αυξάνεται και
να πληθύνεται στους τέσσερεις ορίζοντες
της ασφάλτου· το λιβάνι, το κερί, τ’ αρώματα
του πόνου, η φωτιά, η κάπνα, η ομίχλη
της πόλεως· χρώμα τρωκτικών· μόλυβδου
μνημοσύνη. 

Κι οι συριγμοί, καν σούρσιμο, καν ψίθυρος,
ηχώ από σάρωθρα στην σκόνη· αυτή η αφή ενός
αόρατου κάτι που με κρατάει ξάγρυπνο·
ορθοστασία και γνώση· πείσμα. 

Ένα μυστήριο η απαντοχή καθώς το ιώδες
φουστάνι στα ριζά των λιόδεντρων, στους σκίνους
λέγεται ανεμώνες, ή τελευταίο χιόνι.

Στοχάζομαι νεαρά Βίβλο να συλλαβίζει καινόν
γενέσεως: κεφάλαιο α΄, στίχος 1_ος: από
του μηδενός η ελπίδα μου.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© Assimina