ΑΣ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ έν’ άυλο σύμπαν,
όπου πουλιά θά ‘ναι η φύση
του ακατάληπτου· κι ο θάνατος
ένας γλυκός ψιθυρισμός
πίσω απ’ τα φύλλα.
Τότε κι ο θάνατος
θα φέρει μάτι χαμογελαστό·
και δεν θα βρίσκεται χαμός,
ούτε μαυρίλα.
όπου πουλιά θά ‘ναι η φύση
του ακατάληπτου· κι ο θάνατος
ένας γλυκός ψιθυρισμός
πίσω απ’ τα φύλλα.
Τότε κι ο θάνατος
θα φέρει μάτι χαμογελαστό·
και δεν θα βρίσκεται χαμός,
ούτε μαυρίλα.
συλλογή: ΤΟ ΚΑΘΑΥΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ, εκδ. ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, 2001
© Assimina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου