Παρασκευή 29 Μαΐου 2020

ΑΛΕΧΟ ΚΑΡΠΕΝΤΙΕ, Η επί γης βασιλεία


            Ο Μακαντάλ ήταν κιόλας δεμένος στον
πάσσαλο του μαρτυρίου. Ο δήμιος είχε φτιάξει
χόβολη. Επαναλαμβάνοντας μια κίνηση, που την
είχε καλά μελετήσει την προηγουμένη μέρα μπρο-
στά στον καθρέφτη, ο κυβερνήτης κατέβασε το
ξίφος του, το ειδικό για τις επίσημες εμφανίσεις,
κι έδωσε εντολή να εκτελεστεί η ποινή. Οι φλό-
γες άρχισαν να ανεβαίνουν προς τον μονόχειρα
καίγοντάς του τα πόδια. Εκείνη τη στιγμή, ο
Μακαντάλ δραστηριοποίησε το ακρωτηριασμένο
του μπράτσο, που δεν είχαν μπορέσει να δέσουν,
κάνοντας μια απειλητική χειρονομία που, αν και
μισερή, δεν ήταν λιγότερο φοβερή, φωνάζοντας
άγνωστα ξέρκια και τεντώνοντας το λαιμό του
μπροστά. Τα δεσμά του έπεσαν, το σώμα του τι-
νάχτηκε στον αέρα και πετώντας πάνω από τα
κεφάλια, χάθηκε μέσα στα μαύρα κύματα των
σκλάβων. Μια κραυγή ακούστηκε στην πλατεία,
απ' άκρη σ' άκρη.
         -- Ο Μακαντάλ σώθηκε.
            Κι έγινε μεγάλη σύγχυση και φασαρία. Οι
φρουροί όρμησαν χτυπώντας με κοντακιές τους
μαύρους που παραληρούσαν κραυγάζοντας, που
θαρρείς και χωρούσαν ανάμεσα στα σπίτια και
σκαρφάλωναν στα μπαλκόνια. Κι ήταν τόσος ο
θόρυβος και οι φωνές και η ανακατωσούρα που
πολύ λίγοι είδαν ότι τον Μακαντάλ τον είχαν πε-
τάξει δέκα στρατιώτες στη φωτιά, και πως μια
φλόγα από τα μαλλιά του που καιγόντουσαν έ-
πνιγε την τελευταία του κραυγή. Όταν οι σκλά-
βοι ηρέμησαν, η φλόγα που δεν είχε τίποτα το
ασυνήθιστο και η θαλάσσια αύρα, ανέβαζαν έ-
ναν πυκνό καπνό προς τα μπαλκόνια: εκεί υπήρ-
χε μόνο μια κυρία που 'χε ξεχαστεί κι επέστρεφε
σπίτι της. Δεν είχε τίποτα πια να δει.
           Εκείνο το βράδυ οι σκλάβοι γύρισαν στα α-
γροκτήματα γελώντας σ' όλο το δρόμο. Ο Μα-
καντάλ είχε κρατήσει την υπόσχεσή του, παραμέ-
νοντας στο βασίλειο αυτού του κόσμου. Γι' άλλη
μια φορά οι λευκοί είχαν ξεγελαστεί από τις Υ-
ψηλές Δυνάμεις της Άλλης Όχθης. Κι ενώ
ο κύριος Λένορμαν ντε Μεσύ, φορώντας το νυχτε-
ρινό του σκούφο, σχολίαζε με τη θρησκόληπτη
σύζυγό του την αναισθησία των μαύρων μπροστά
στο μαρτύριο ενός ομοίου τους, βγάζοντας συγ-
χρόνως μερικά φιλοσοφικά συμεπράσματα γύρω
από την ανισότητα των ανθρώπινων φυλών ---
σκόπευε άλλωστε να αναπτύξει όλ' αυτά σε μια
διάλεξή του στα λατινικά--- ο Τι Νοέλ έκανε
δίδυμα σε μια υπηρέτρια της κουζίνας, στριμώ-
χνοντάς της τρεις φορές σ' ένα από τα παχνιά
των αλόγων.
           
(τυχαίο απόσπασμα)


εκδ. Νεφέλη
μτφρ.: Γιάννης Χρυσοβέργης
1987
Η μετάφραση από τα Ισπανικά

διαβάστηκε Αύγουστο του '87


© Assimina

2 σχόλια:

  1. Καλημέρα,

    Ενδιαφέρον απόσπασμα. Το ζήτημα είναι ότι δεν προλαβαίνουμε να τα διαβάσουμε όλα. . .

    Καλή Κυριακή και Καλό Ιούνιο! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα
    μια οφειλόμενη, ίσως, απάντηση
    κι εγώ δεν προλαβαίνω να διαβάσω όλα όσα μου κινούν την περιέργεια
    μη νομίζετε!
    αν και συνταξιούχος πια...
    αλλά οι αναρτήσεις μου δεν έχουν ρόλο διαφημιστικό παρά σημειώσεων πάνω σε θέματα που μου κάνουν εντύπωση για οποιοδήποτε λόγο
    συνήθως ενθουσιαστικός ο λόγος
    το άλλο μπλογκ, την Φιλουμένα στην αρχική της μορφή, την έχω κρύψει
    κάποτε, ίσως συμπτύξω τα δυο μπλογκς

    την ημέρα που επέλεξα να ανεβάσω αυτό το κομμάτι, είχα κατεβάσει το έργο του Στάϊνμπεκ να ξαναθυμηθώ τα δικά του
    αφορμή η δολοφονία του Τζωρτζ Φλόυντ
    είδα όμως ετούτο και το ξανα-ξεφύλλισα

    σας ευχαριστώ για την επίσκεψη
    να προσέχετε τα δικά σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή