Τα λίγα βασικά θέματα των ποιημάτων μεταλλάσσονται συνεχώς και τα όρια των κειμένων διαχέονται, εισβάλλοντας το ένα στο άλλο. Έτσι μπορούν να διαβαστούν όλα μαζί, σε μία αδιάσπαστη ενότητα, αν όχι σαν ένα ποίημα, τουλάχιστον σαν δεκαέξι παραλλαγές. Κατά τον Ουίλλιαμς, τα ποιήματα συνθέτουν ένα "ακέραιο σχήμα" και γι' αυτόν τον λόγο επέμενε πως έπρεπε να παρουσιαστούν όλα μαζί. Ο Αμερικάνος ποιητής έγραφε στον Κάλας: " Είναι δυσνόητα μέχρι να επιτευχθεί κάποιος ρυθμός, κάποια ορμή" (βλ., στο ανά χείρας βιβλίο το γράμμα 14).
σελ. 20
(οι υπογραμμίσεις δικές μου)
όταν το διάβασα έδρασε μέσα μου ανακουφιστικά καθώς, εκείνη την περίοδο, προσπαθούσα, μάταια, να βρω τρόπο να διαβάσω τα κείμενα κάποιου από τις φβ επαφές μου
το ξαναθυμήθηκα πρόσφατα, όταν, διαβάζοντας σχόλια στο ύφος γραφής ανθρώπου που, προσωπικά, εκτιμώ, και πολύ, τη γραφή του, παρατήρησα πώς το σχόλιο που μοιάζει να υποστηρίζει, να υπερασπίζεται, τον ποιητή, στην ουσία τον μειώνει αντίθετα με εκείνο που ειλικρινώς αποφαίνεται πως δεν έχει βρει τον ρυθμό ανάγνωσης κι έτσι δεν απολαμβάνει
© Assimina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου