Για τις παραβολές (Franz Kafka, μετάφραση: Κυριάκος Χαλκόπουλος)
Από πολλούς διατυπώνεται το παράπονο ότι οι σοφοί εκφράζονται αποκλειστικά και μόνο με παραβολές, και έτσι τα λεγόμενα τους καθόλου δεν χρησιμεύουν στην καθημερινότητα της ζωής μας, ενώ μάλιστα στη ζωή μας δεν υπάρχει κάτι άλλο εκτός από αυτή την καθημερινότητα. Όταν ο σοφός λέει: “Πέρνα απέναντι”, δεν υπονοεί πως πρέπει να μετακινηθούμε σε κάποιο υπαρκτό μέρος, όπου άλλωστε θα μπορούσαμε και μόνοι μας να πάμε εάν άξιζε τον κόπο· εννοεί κάποιο θαυμαστό επέκεινα, κάτι άγνωστο σε εμάς και κάτι, συν τοις άλλοις, που δεν μπορεί να το προσδιορίσει ακριβέστερα, οπότε αδυνατεί να μας προσφέρει την παραμικρή βοήθεια επί του θέματος. Όλες αυτές οι παραβολές, πραγματικά, κατατείνουν απλώς στο να μας πουν ότι το ακατανόητο είναι ακατανόητο, και αυτό το ξέρουμε ήδη. Οι έγνοιες με τις οποίες αναμετριόμαστε κάθε μέρα, όμως, είναι τελείως άλλο ζήτημα.
Σχετικά με αυτό, κάποτε είπε ένας: Προς τι ο ενδοιασμός; Εάν απλώς ακολουθούσατε τις παραβολές θα μετατρεπόσασταν και οι ίδιοι σε παραβολές και θα είχατε απαλλαγεί από τις έγνοιες της καθημερινότητας σας.
Ένας άλλος είπε: Βάζω στοίχημα ότι και αυτό είναι μια παραβολή.
Ο πρώτος είπε: Κέρδισες.
Ο δεύτερος είπε: Αλλά δυστυχώς μόνο στην παραβολή.
Ο πρώτος είπε: Όχι, στην πραγματικότητα· στην παραβολή έχασες.
© Assimina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου