Με τι μετρώ τις μέρες;
Με τα πρωινά ξυπνήματα. Που είμαι ζωντανός κι ονόματα αγαπημένα γυροφέρνουν στο μυαλό μου.
Με τι μετρώ τα χρόνια;
Με τους ανθρώπους που ξεχνώ και χάνω τη μορφή τους από τα μάτια μου.
Με τι μετρώ τις στιγμές;
Δεν τις μετράω αυτές. Τρυπώνουν στα μελίγγια μου και με δαιμονίζουν σαν μου λένε υπήρξαμε κι εγώ δεν τις θυμάμαι.
Με τι μετρώ τη ζωή;
Με το θάνατο τη μετράω αυτήν. Των άλλων που τον έζησα, το δικό μου που θα τον χάσω.
Αν μετράω τη ζωή με τις επιτυχίες μου; Με τα επιτεύγματά μου; Τα ίχνη μου στη γη;
Τα ίχνη μου στη γη τα παρατηρώ προσεκτικά και βλέπω πως με οδηγούν στο τέλος.
Μα η διαδρομή; Το ταξίδι του Καβάφη στην Ιθάκη;
Αυτά είναι το πρόσωπο του τέλους. Η τελευταία του όψη, είναι το εκμαγείο της ζωής του καθενός.
22.3.2013
© Assimina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου