Ρόμπερτ Μούζιλ, Το Μαγεμένο Σπίτι

         Μια βουβαμάρα απλώθηκε στο μυαλό της, 

και διχως να το καταλάβει, ξαναβυθίστηκε σε κεί-

νη την παλιά, μουρμουριστή πολυφωνία, που την

κύκλωνε από παντού.

          Για ένα διάστημα είχε βρεθεί μια στενή δίο-

δος, όπου μπορούσε να τρέχει, να σέρνεται και να

σηκώνεται. Αλλά πάει, έκλεισε κι αυτή. Παρόλη

τη σιωπή, άκουγε γύρω της χιλιάδες στόματα να

ψιθυρίζουν στ' αυτιά της λόγια ακατάληπτα. Οι

αισθήσεις τηςβρίσκονταν σε τέτοια υπερένταση,

που έμοιαζαν μ' ευαίσθητες πλάκες, που πάνω τους

χτυπούσαν θορυβώντας εκατομμύρια κλαδιά από

θάμνους. Και με τον καιρό παράξενες μορφές ξε-

πήδησαν μπροστά της: η θεία, οι φίλες και οι γνω-

στοί του σπιτιού. Τους ήξερε μα της ήταν ξένοι.

Η ψυχή της σφίχτηκε. Είχε ένα προαίσθημα πως

όλοι αυτοί είχαν σκοπό να τη βασανίσουν.

 εκδ. Ηριδανός
μτφρ.: Αλέξανδρος Ίσαρης



© Assimina