Αγναντεύει σαν χαμένη ένα αλλού--

διάβασα ένα βιβλίο
δεν είναι για σένα
ξέρω όμως πως θα έβρισκες ενδιαφέρον

αντιγράφω την πρώτη φράση:

Η Σαρλότ έμαθε να διαβάζει το όνομά της
πάνω σε μια ταφόπλακα. 

αντιγράφω και τη φράση εκείνου του τέλους που αφορά την ηρωίδα:

Μοιάζει να είναι αλλού.

Για να είναι εκεί.


σημείωσα όλα τα μέρη που αναφέρεται στην οδύνη με έναν ξεχωριστό τρόπο
έβαλα δίπλα το όνομα της Ντυράς

ο λόγος είναι κοφτός
η δομή σαν ποίημα
αλληλοδιαδέχονται τα άτομα της ιστορίας με τον συγγραφέα
τοποθετούνται και τα ιστορικά πρόσωπα
διαβάζω και σημειώνω
έχω πάντα, από τότε, ανάγκη ενός καταγραφέα σκέψεων: φεύγουν, πετάνε

είναι τόσο κοινές οι ιστορίες των ανθρώπων
ακόμη κι αν δεν μοιράζονται το ίδιο ποσοστό οδύνης ή καν μια μορφή οδύνης
οδύνη υπάρχει και στη χαρά
μια στιγμή σκέφτομαι:
δε σε ρώτησα ποτέ
ποιο είναι το χρώμα του ενθουσιασμού;
θα σε προλάβαινα να πω: μωβ, μωβ ανοικτό σαν τζάμι διάφανο
επειδή προηγείται της θλίψης του ανολοκλήρωτου
ή της ταύτισης
θα διαφωνούσες

θα έπληττες να το διαβάσεις
όμως, να!
πόσες φορές έχεις δει μια φράση ελάχιστων λέξεων να κλείνει ολόκληρη φιλοσοφία;
ή, να ανοίγει μία;

Στα δεκατρία της λοιπόν, η Σαρλότ ανακαλύπτει 
αυτόν τον κόσμο που υποτίθεται πως είναι ο δικός της.
Τον παρατηρεί με την ανώδυνη περιέργεια με την οποία
παρατηρούμε κάτι που μας φαντάζει απόμακρο.

βάζω στις δυο τελευταίες προτάσεις μάτια, τόπο, χρόνο

Τα αφτιά της είναι τέλεια πηγάδια για εξομολογήσεις.

αχ, Σαρλότ!

Δεν πρέπει να λησμονείς να ζεις για σένα, λέει η Όττιλι.
Να ζω για μένα, επαναλαμβάνει η Σαρλότ από μέσα της.

δεν σε ρώτησα ποτέ:
πώς μπορεί ένας που είναι προορισμένος να ζει για τους άλλους να ζει για τον ίδιον;

προορισμένος!
πώς οι λέξεις μας κάνουν το ένα ή το άλλο
πώς οι λέξεις μας κάνουν ήρωες ή δειλούς
προορισμένος
ας λέγαμε φτιαγμένος
να υπονοήσουμε τα γονίδια, τη μίμηση, την ψυχική διεργασία από τις γειτνιάσεις


μια βιογραφία
ένα ψυχόγραμμα
ένα ποίημα
θέατρο
δημοσιογραφική καταγραφή
αναφορική ιστοριογραφία
μια ανάγνωση σκηνοθέτη
ανάγνωση ζωγραφικού πίνακα
ένα μουσικό έργο
όλα!

ο σελιδοδείκτης που διάλεξα έχει τη φωτογραφία του Τζ. Κέννεντυ
και μια φράση του (αφορισμό το λέτε;):
"Συγχώρα τους εχθρούς σου,
αλλά ποτέ μην ξεχνάς το όνομά τους."



Καληνύχτα.


***
ο τίτλος είναι φράση από κείμενο του βιβλίου


© Assimina