[ Αφήσου να πέσεις, χελιδόνα ], Χ. Κορτάσαρ

                             

                               […] Η Μάγα δεν ξέρει ποιος είναι ο Σπινό-

ζα. Η Μάγα* διαβάζει ατελείωτα μυθιστορήματα Ρώσων, Γερμα-

νών και του Πέρεθ Γαλδός, και τα ξεχνάει αμέσως. Ούτε που θα

της περάσει ποτέ  απ’ το μυαλό πως με καταδικάζει να διαβάζω

Σπινόζα. Ανήκουστος κριτής, κριτής με τα χέρια της, με το πώς

τρέχει στο δρόμο, κριτής με το πώς με κοιτάζει και με γδύνει,

κριτής επειδή είναι χαζή, δυστυχισμένη, ανήσυχη, αργόστρο-

φη, λιγότερη από το τίποτα. Κριτής για ό,τι γνωρίζω με την πι-

κρή μου γνώση, με τα σκουριασμένα ακαδημαϊκά μου κριτήρια,

τα κριτήρια του πεφωτισμένου, για όλα αυτά κριτής. Αφήσου

να πέσεις, χελιδόνα, μ’ αυτό το κοφτερό ψαλίδι σου που σκί-

ζει τον ουρανό του Σεν Ζερμέν-ντε-Πρε, ξερίζωσε αυτά τα μά-

τια που κοιτάζουν χωρίς να βλέπουν, είμαι καταδικασμένος αμε-

τάκλητα, γρήγορα στο γαλάζιο ικρίωμα όπου με ανεβάζουν τα

χέρια της γυναίκας που φροντίζει το παιδί της, γρήγορα η ποι-

νή, γρήγορα η ψεύτικη τάξη της μοναξιάς, της ανακτημένης αυ-

τάρκειας, αυτογνωσίας, αυτοσυνείδησης. Και μαζί μ’ όλη αυτή

την επίγνωση, μια ανώφελη λαχτάρα να οικτίρω κάτι, να βρέ-

ξει εδώ μέσα, ν’ αρχίσει επιτέλους να βρέχει, να μυρίσει χώμα, να

μυρίσει ζωντανά πράγματα, ναι, επιτέλους ζωντανά πράγματα.

 *

"μάγα", (ωραία ελληνική μεσαιωνική λέξη) : μάγισσα

αντιδάνειο του βεν. "maga"

η μεταφράστρια στα γαλλικά απέδωσε το όνομα La Maga ως

Sibylle: Σίβυλλα

(περισσότερα, στις Σημειώσεις της έκδοσης, σ. 693)

 Κουτσό

 μέρος από το κεφάλαιο 21
σελίδα 129 

Χούλιο Κορτάσαρ

εκδ. opera

μτφρ.: Αχ. Κυριακίδης

© Assimina