– Το
ευχαριστώ είναι πρόστυχη πληρωμή. Όταν δύο άνθρωποι ζούνε ο ένας με την ανάσα
του άλλου δε χωράει πληρωμή.
–
Θα ξαναγυρίσω, της είπα.
– Κανείς
δεν γυρίζει. Ο καλός Δράκοντας κατεβαίνει στα σπίτια μας μονάχα μια φορά. Πολλοί
δεν τον έχουν ούτε συναντήσει. Εγώ τον είδα.
– Τότε
γιατί δεν τον δένεις με σκοινί της Μανίλλα, να μη σου φύγει.
– Όσοι
τον αγγίσανε μίκρυνε. Έγινε ένα σκουλήκι ίσαμε το νύχι μου. Σκλαβωμένος δε
μπορεί πια να κάνει καλό.
© Assimina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου