Σωρείτες ακηδίας, Βασίλης Λαλιώτης

11 (43)


Όταν ακούς να λένε έφυγε για κάποιον που πέθανε, θέλουν να πουν
ότι δεν έχει ζήσει. Γιατί μονάχα όσοι δεν έζησαν δεν πεθαίνουν, αλλά
φεύγουν. Θέλουν ακόμα να πουν πως είμαστε σε φυγή, πάμφτωχοι,
χωρίς την πολυτέλεια την ύψιστη να μιλήσουμε και να αποδεχτούμε
θάνατο μέσα μας, πόσο μάλλον να έχουμε τη δυνατότητα ενός θανά-
του προσωπικού. Έχουμε τον θάνατο των γιατρών και προστρέχουμε
έκθαμβοι στο Ρίλκε και σε όλους τους τελευταίους των αρχών του
αιώνα που αξιώθηκαν θάνατο στο όνομά τους.

© Assimina