εμβόλιμο πρώτο
Ν’ ανεβαίνεις στην καρέκλα για να φτάνεις
την ωραία γειτόνισσα που ήτανε λέει: Ελεύθερη
και σε τυλιγόταν
και μόνο πια το θρο της οργαντίνας θρυλούσε
μια σθεναρή του στήθους πίεση
και η σκόνη της πεταλούδας στο μάγουλο
απ’ τα κουτιά με το ροζ βελούδο
και το αψύ της μασχάλης μοσχοσάπουνο
ρόδο ή λεβάντα (που τότε δεν ήξερα)
και το κραγιόν φλεγόμενο πάνω από το σαγόνι
Στο άλφα του πόθου και το ’νιωθα
πως ανεβαίνεις στα χείλη
όπως εκείνος στο τρένο, εν κινήσει,
σαν θα φτάσεις τέλος να εμβαθύνεις
στο απερίγραπτο φί των φιλιών.
----
του Β. Λαλιώτη από τη συλλογή: τα φιλιά
© Assimina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου