Μήδεια, Ευριπίδη σε απόδοση Μίνωα Βολανάκη

Μήδεια, Ευριπίδη σε απόδοση Μίνωα Βολανάκη
````````````````````````````````

Το ξέρω,
από την πολλήν αξιοπρέπεια, βγάζεις
κι όνομα γι’ αλαζόνας κι ακοινώνητος.
Απ’ όσα ζουν κι αναπνέουν και το ξέρουν,
το πιο πανάθλιο φυτό είν’ η γυναίκα.
Δίνει και προίκα ν’ αποκτήσει άντρα,
ο μόνος σκλάβος που πληρώνει να βάλει
αφέντη στο κορμί του.
Χάδι τα λόγια σου, γυναίκα, μα κάπου,
βαθιά στο νου μου, χορεύει ο φόβος.
Τώρα, ακόμα πιο λίγο σ’ εμπιστεύομαι.
Εύκολο να φυλαχτείς απ’ τον οξύθυμο
μα όχι από άντρα ή γυναίκα, που κι οργισμένος
ξέρει να σωπαίνει.
Πατρίδα μου!
Τον τόπο μου δόσ' μου φυλακή
και φύλακες τους τοίχους του σπιτιού μου.
Κόσμο δίχως σύνορα να μη γνωρίσω!
Την ξέφραγη μέρα, την άστεγη νυχτιά
- να μην τα ζήσω! Ο θάνατος,
καλύτερα ο θάνατος.
Μόχθος πικρός, καθημερνός,
τον κάθε βράχο να τον λες πατρίδα.
-------------------------

 Μήδεια - Ευριπίδη σε απόδοση Μίνωα Βολανάκη

© Assimina