φωνή, κραυγή, λυγμός

oil painting Assimina Lambrakou

ένα άδειο κορμί  

η σιωπή των ανθρώπων        

 η πόλη

 η πόλη  
 η σιωπή των ανθρώπων        
ο δρόμος

Αραχώβης

 ο δρόμος
 η πλατεία    
οι φύλακες

οι φύλακες
οι φύλακες της πόλης
οι φύλακες της  πόλης δικάζουν

οι φύλακες  της πόλης δικάζουν  όποιον δεν  είναι ίδιος  μ' αυτούς

το βλέμμα τους  φυλακίζει την εικόνα μου  κρέμονται στη φόδρα  του φορέματος ακινητοποιούν  το κινητό στ' αφτί μου στήνουν  αφτί στα λόγια μου το βήμα μου  ακολουθούν στο ρυθμό μου πατινάρουν η αμηχανία μου δραπετεύει απο το υπόγειο  νοτιοανατολικό μου βλέμμα καθηλώνεται  στην άκρη  των ποτών τους μετεωρίζεται  στην κάπνα  των τσιγάρων τους χάνεται  στη στροφή

το δέντρο  
η καρδιά της πόλης    

η στροφή
 η στροφή εξουσιάζει τον δρόμο

 στεγνός ο αέρας
ο άνεμος δειλός

άνθρωποι
κουβέντες
τραπέζια
ο δρόμος

η Ελλάδα    των καρτ ποστάλ         και των εσωτερικών διαδικασιών              ανασκαλεύει                   στα όρια                         δύο καθέτων  τις ορμές της

η φωνή

η φωνή  απλώνει χέρι μίμηση  πράξης   εξαθλίωσης βοηθήστε με που ...  το αίτημα υποβάλλεται   το αίτημα αποβάλλεται η φωνή  μηρυκάζει  λόγια οργής  δήθεν δήθεν οργή δήθεν λόγια μίμηση  πράξης  εξαθλίωσης   χάνεται στη στροφή

                                   ο δρόμος ο δρόμος        ένας υπόνομος              η σκιά

ο λυγμός βγαίνει από το σκοτάδι δεν         έχει πρόσωπο δεν         έχει μορφή δεν         έχει χέρια είναι σκιά δώστε μου κάτι...

ένα άδειο κορμί        ο υπόνομος η άλλη φωνή        η αγωνία

η φωνή γαντζώνεται στη ψυχή μου λαιμητόμος της συνείδησης μου η κραυγή το γέλιο κρυσταλλώνεται σπάει σε κομμάτια ο υπόνομος το ρουφά το κεφάλι μου κόβεται κυλάει στη σχάρα σφαχτάρι η χαρά να χαθώ      να χαθώ

 ο κάδος σκοτάδι  
το σύνθημα σκοτάδι      
 η γωνία φως λιγοστό
Αραχώβης

να σηκωθώ  
να σηκωθώ  
να σηκωθούμε 

ένα άδειο κορμί      
 η σιωπή των ανθρώπων                  


η πόλη ._


από τη συλλογή: νοτιοανατολικό βλέμμα, εκδ Ενδυμίων, 2014

©Assimina