Αγαπητέ μου επισκέπτη,

 

 

τόσα τα ονόματα που σου 'δωσα κι ακόμη να ησυχάσεις

επανάληψη λοιπόν

*** *** *

 27.04.18

Αγαπητέ μου επισκέπτη,

Υγείαν εύχομαι και χαρές.

Γυρεύω, σήμερα, να σου φανερώσω, ότι, κάποιες, λίγες, αναρτήσεις που διαβάζεις ερχόμενος εδώ, είναι προγραμματισμένες, για διαφορετικούς, σχεδόν, λόγους η μια από την άλλην, μέρες, μπορεί κ μήνες ή χρόνο πριν την εμφάνισή τους. Όπως αυτή που τώρα γράφω. Τότε, σαν σήμερα, θα έχω, πιθανόν, επιστρέψει στον χώρο μου και θα αναγνωρίζω την αγαπημένη ρουτίνα τού γνώριμου, αναγκαία τόσο στην ηλικία μου, μέσα σε συρτάρια, κάτω από το χέρι που θα χαϊδεύει τα ξεχασμένα άνθη, στη δύναμη των μυρωδικών στα ντουλάπια της κουζίνας, στη λειτουργία των συσκευών, την αράχνη που έχει υφάνει τον ιστό δυο μέτρα πάνω από τη ψωμιέρα, τη φωλιά της σφίγγας στους τόμους της Ιστορίας της Ανθρωπότητας. Όμως, αν όλα πάνε καλά, αυτό θα συμβαίνει τότε που θα βρεθείς να διαβάζεις τα λόγια μου αυτά. Τώρα εύχομαι υγεία, χαρές κι απόλαυση, απόλαυση του εαυτού στο γνησίως είναι αυτού, και πάω να πλύνω ένα τασάκι. Ένα τασάκι χρησιμοποιημένο άδειο με όλη την στάχτη κολλημένη παντού. Αν καπνίζεις, δε θα μπορείς ποτέ να φανταστείς πώς ερεθίζει τη μύτη ενός που δεν καπνίζει, ένα τασάκι άδειο χρησιμοποιημένο αλλά με όλη τη στάχτη κολλημένη παντού. Όχι.

 

 *** *** *

σαν τότε που έβλεπα στο τι είναι ευτυχία του Χάξλεϋ  έναν χαμό επισκέψεις και κοίταζα αμήχανη έως ότου διαπίστωσα το αφιέρωμα γνωστού περιοδικού λόγου και τέχνης στο θέμα: τι είναι ευτυχία

υπέθεσα ότι θα είχαν βάλει κάποιον σύνδεσμο, προς τιμή τους

θησαυρός τα ανοικτά μπλογκς, ε;
διότι, τι να κάνουν κι οι φιλόλογοι; πόσα να θυμούνται; εδώ κι η Μπριτάνικα θα χάσκει πλέον αν δεν ανανεώθηκε
ύστερα, που να βρίσκεις θέματα απο μόνος σου έτσι που τρέχουν πια τα πάντα;
καταλαβαίνω, όπως καταλαβαίνω και την αγωνία για αναγνώριση ή, το απλούστερο, την διατήρηση θέσης εργασίας
και το διαδίκτυο βοηθάει
άντε! χαίρε ω θαυματοποιέ με βοήθεια!

υγ. όχι, αυτή δεν είναι προγραμματισμένη :)

© Assimina