Δεν ξέρουμε ένα
(γ)ιώτα [μετάφραση Άμλετ, Ρώτας Βασίλης]
Θα θεραπευτούμε
[Πόλυ Χατζημανωλάκη]
Φέρνω χρόνο
[Κατερίνα Ζησάκη]
❅
Ανάγκη ποια σ' έφερε άραγε
περιστεράκι ανθισμένο
στης βεράντας το απάγκιο;
Ο κόσμος όλος είναι
ένα σώμα που πονάει
πόνος ολικός πόνος διαρκής
πληγή διαρκής
μόνη χύνει
ίαμα αυτοΐασης
κάτω από κάθε
πέπλο προορισμένο να την σκεπάσει
Ο κόσμος όλος είναι
ένα σώμα που πονάει
είτε σχολιάζει
έτσι είτε αλλιώς
Ας μη φεύγουν
λοιπόν οι μέρες ανεύχητες – έτσι καταλήγω
Κι οι άσχημες
μέρες, οι δυστυχείς, περιέχουν πάντα κάτι που μας ευεργετεί,
στο παρόν είτε και το μέλλον
© Assimina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου