από το μυθιστόρημά της: ΤΑ ΡΟΥΧΑ, εκδ. ΣΜΙΛΗ
Επιγραμματικά, θα σου πω ότι, όταν ο άνθρωπος
είναι ευτυχισμένος, δε χρειάζεται, δε νιώθει το χρόνο, η
απομάκρυνση από την ευτυχία δημιουργεί το χρόνο, και
γι' αυτό κι εσύ, που ένιωθες να σε κυνηγάει και αμυνόσουν
διαρκώς, δεν ήσουν ευτυχισμένος, και σ' αυτό ευθύνομαι
κι εγώ, δεν ήμουν επαρκής για να σε κάνω ευτυχισμένο,
η ανεπάρκειά μου σε καθιστούσε δυστυχή και επομένως
σκλάβο του χρόνου.
© Assimina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου