When Cold December, Edith Sitwell
Οπόταν παγωμένος ένας Δεκέμβρης
Τις φασαριόζικες καμπανούλες
Στο τριανταφυλλόδεντρο πάνω
Σε κεχριμπαρένιο φυλακτό κρυστάλλωσε –
Τότε όπως αργά εξαφανίζεται
Και χνουδωτό είναι το χιόνι
Όπως του αμύγδαλου ο φρέσκος φλοιός –
Και σαν μουσκιά μυρίζ
Οι χιονισμένοι της πικραμυγδαλιάς καρποί
Από την αγριατριανταφυλλιά αποκάτω
Όπου φουντωμένα τ’ άστρα λάμπουν
Σαν επιχρυσωμένος κάποιος σκαντζόχοιρος –
Τις μικρές Πριγκίπισσες
Το χιόνι αναγνωρίζει
Στις μικρές τους πλατφόρμες πάνω
Από τα αμάραντα αποκάτω που χορεύουν.
Των ματιών τους των γερτών και ταραγμένων
Τις σοφιστείες δείτε –
Σαν το ζωδιακό κύκλο επιχρυσωμένα
(Ηρωδιάδα που χορεύει).
Μόνον το χιόνι γλιστρά
Σαν σμύρνα με χρυσό καλυμμένη –
Από των ρόδων τα κλαδιά – κρύβει
Ρόδων ρίζες που ζωντανεύουν.
απόδοση: Ασημίνα Λαμπράκου
(01. 12.2017)
© Assimina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου