Letargo
Μέσα στον ήχο της σιωπής, βόμβες τριπτόλεμες καρβουνιάζουν σαρκώματα νέφη. Σπασμένη στάμνα και φαρμάκι το νερό. Μ’ ένα δρεπάνι όστρακο, νάρκισσος Χάρος θερίζει μικρούλες του βίου στιγμές, στο λουλάκι. Βουλιάζω στου καναπέ μου τον ζελέ, μπροστά στην οσία οθόνη, μαράζι το καλλωπιστικό φυτό, δώρο της θείας Ευθαλείας τότε που τάχε τα μυαλά της και παραδείσια κένταγε πτηνά, ψελλίζει τώρα συνταγές μακροζωΐας και φτύνει τρεις φορές την τριανταφυλλιά, μην τήνε φάει το μάτι.
Αναριγούν οι κλασσικοί στο ράφι τους, από τον Αίαντα στον Φιλοκτήτη, απ' τον Ρασκόλνικοφ στου βυσσινόκηπου τις αδερφές, από τη φούρια του Σταυρόγκιν στου Σαρλ τις διαβολογυναίκες, τρεμάμενος Στάλκερ επωάζει τ’ αυγά του στου Ιβάν Ίλιτς την οργή φωλεά. Δειλή πορνογραφία.
Στο μεταξύ, μια νυχτοπεταλούδα σταυροβελονιά, στην κάφτρα του τσιγάρου καψαλίζεται. Στώμεν καλώς… Πώς να περάσει η ώρα; Πιάνω ξανά να χτενίσω τη μελιτζανιά της μητρός μου περούκα στη ροζ, φελιζολένια κεφαλή, τα αίτια ανακυκλώνοντας και τις αιτίες του κακού, στώμεν μετά φόβου.
Εβαπορέ Σελτζούκοι στα περιθώρια της Χαλιμάς προσεύχονται ναπάλμ, οβίδες, εκμαγεία. Σκούζουν μανάδες και μωρά σε πρωτοσέλιδες λεζάντες. Θρήνος εξ’ αποστάσεως.
Βραδεία η αφήγηση, άθλιο το εγχείρημα, κόλπο ανόητο του ψυχοθεραπευτή οι συμβουλές, συχώρεσέ τους Σατανά, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι…
Μ.Μ.
Μέσα στον ήχο της σιωπής, βόμβες τριπτόλεμες καρβουνιάζουν σαρκώματα νέφη. Σπασμένη στάμνα και φαρμάκι το νερό. Μ’ ένα δρεπάνι όστρακο, νάρκισσος Χάρος θερίζει μικρούλες του βίου στιγμές, στο λουλάκι. Βουλιάζω στου καναπέ μου τον ζελέ, μπροστά στην οσία οθόνη, μαράζι το καλλωπιστικό φυτό, δώρο της θείας Ευθαλείας τότε που τάχε τα μυαλά της και παραδείσια κένταγε πτηνά, ψελλίζει τώρα συνταγές μακροζωΐας και φτύνει τρεις φορές την τριανταφυλλιά, μην τήνε φάει το μάτι.
Αναριγούν οι κλασσικοί στο ράφι τους, από τον Αίαντα στον Φιλοκτήτη, απ' τον Ρασκόλνικοφ στου βυσσινόκηπου τις αδερφές, από τη φούρια του Σταυρόγκιν στου Σαρλ τις διαβολογυναίκες, τρεμάμενος Στάλκερ επωάζει τ’ αυγά του στου Ιβάν Ίλιτς την οργή φωλεά. Δειλή πορνογραφία.
Στο μεταξύ, μια νυχτοπεταλούδα σταυροβελονιά, στην κάφτρα του τσιγάρου καψαλίζεται. Στώμεν καλώς… Πώς να περάσει η ώρα; Πιάνω ξανά να χτενίσω τη μελιτζανιά της μητρός μου περούκα στη ροζ, φελιζολένια κεφαλή, τα αίτια ανακυκλώνοντας και τις αιτίες του κακού, στώμεν μετά φόβου.
Εβαπορέ Σελτζούκοι στα περιθώρια της Χαλιμάς προσεύχονται ναπάλμ, οβίδες, εκμαγεία. Σκούζουν μανάδες και μωρά σε πρωτοσέλιδες λεζάντες. Θρήνος εξ’ αποστάσεως.
Βραδεία η αφήγηση, άθλιο το εγχείρημα, κόλπο ανόητο του ψυχοθεραπευτή οι συμβουλές, συχώρεσέ τους Σατανά, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι…
Μ.Μ.
(από τον χώρο της στο f/b)
© Assimina
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου