Σπύρος Λαζαρίδης, ΚΡΙΣΗ ΕΝ ΘΕΡΜΩ

 ΚΡΙΣΗ ΕΝ ΘΕΡΜΩ

Με κάθε ευκαιρία, χάνω.
Η ομάδα μου, πρωτάθλημα μια φορά στη δεκαετία και αν.
Το κόμμα μου, μια ζωή στα μονοψήφια ποσοστά και στην πρωτοπορία.
Οι έρωτές μου, στα δάκτυλα του ενός χεριού κι αυτά όχι όλα.
Το σώμα μου, παρατημένο στην τύχη του, αναπολεί αλλοτινές σφριγηλότητες και ηδονικά ρίγη.
Η μνήμη μου, εφιάλτης, κολλάει σ’ ό,τι πρέπει να χαθεί, να σβήσει.
Το πνεύμα μου, η παρηγοριά μου, η μοναξιά μου. Εγώ κι αυτό μόνο, δε λέει.
Οι άνθρωποί μου, ναι. Γύρω μου. Ζωντανοί και πεθαμένοι. Άρχισαν να πληθαίνουν οι πεθαμένοι.
Και το οινόπνευμα, μη νομίζεις. Τη μια στον έβδομο ουρανό, την άλλη χούφτες τα παυσίπονα για τον πονοκέφαλο.
Γι’ αυτό λέω. Με κάθε ευκαιρία!

20.6.2012

© Assimina