είν' η σειρά μου, κοιμήσου

στο "συν κατι" κολλαω..
στην ξεφτιλα πουλαω
τα ονειρα που ζηταω...

μου τοπες
σε ακουσα..
κι υστερα τα 'σκασα
στις πολυεθνικες μαστροπους
μπας κι αλλαξω ατραπους

μα..
στο κρατητηριο δανειζω
τ' ονειρο που χτιζω
κι υστερα φευγω και παω
ωρες, μερες, χρονια περπαταω...

το ειδες, το ειδα..
αδειασε στο γηπεδο η κερκιδα
πλαστικα ποτηρια,
αναποδα τα κεραμιδια..
οι νυχτες με αποβαλουν
ωσμες βρωμικες εκβαλουν..

[φιαχνω ενα κοσμο με σανιδια
σαπια, υποκαταστατα, σκουπιδια
μεσα μπαινω με τα μπουνια
- νοστιμα κοκκινα μπαρμπουνια -
εκμεταλλευομαι τις τρυπες
χωνομαι, ριχνω κι εγω τριπλες
μη και μου κοψεις ομως τη φορα
βορά σε δινω στα ερπιστριοφορα]


[ασημαντος της εξουσιας εραστης
επιβητορας μιας αλλης, καποιας, ζωης
με το δαχτυλο παταω τη σκανδαλη
αποκαλωντας σε ρεμαλι]
[κρυβομαι πισω απο οθονες
τα λογια μου σαν λαιστρυγονες ]
[σε δειχνω
κι υποδειχνω..
δοντια φιαγμενα
χαμογελα αποστεωμενα

σε κρινω
και συγκρινω..
μνημοσυνο τελω στην ευκαρια
του παρελθοντος μου ζητω την παρουσια

σε δοκιμαζω
κι αποδοκιμαζω..
της νιοτης ξεχνω το γνωρισμα
- καλπικο σκαρωνω νομισμα -υψωνω ενα ακομη χωρισμα

σε δικαζω
και καταδικαζω..
τις εννοιες σου και την ορμη σου
ειν' η σειρα μου ..κοιμησου!!!
εγω το κοσμο κυβερναω
ελπιδες αοσμες κερναω

ασε μου τον χρονο
ομορφα ειναι στον θρονο
- καρικατουρες σ' ουρανιο θολο -

την ενοχη μου σφαζω
τις αξιες μου εμπορευομαι_
ιδεες κι ονειρα θυσιαζω
ανεξοδα με θρασσος εκπορνευομαι_κραυγες ηγετη βγαζω
- σκουντα με! νομιζω, ησυχαζω... -

αξιοπρεπεια κι αξιοπιστια εκποιω
νεο καθεστως ποιω
μη κοιτας! μη γελας!
εδω που ειμαι, αυριο θα περπατας!
κοιτα να μου μοιασεις
τη ζωη σου μη χαλασεις _
νεος εισαι, μα σαν θα γερνας
ελπιδες αοσμες -και συ- θα κερνας...]



απειχα, ξαναηρθα
να φοβασαι
τελειωσανε τα παραμυθια..!...






την ημερα την αφιερωμενη στην ποιηση,

στον sigmataf και την ιδιοτυπη ποιηση του ._

[μεσα σε αγκυλες ο,τι εκ των υστερων προσθεσα]