Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

Σβήσε τα μάτια μου : του Rainer Maria Rilke




Σβήσε τα μάτια μου : του Rainer Maria Rilke

Σβήσε τα μάτια μου, μπορώ να σε κοιτάζω,
τ' αυτιά μου σφράγισ' τα, να σε γροικώ μπορώ.
Χωρίς τα πόδια μου μπορώ σε σένα να' ρθω,
και δίχως στόμα θα μπορώ να σου ορκιστώ.
Κόψε τα μπράτσα μου, εγώ θα σε αγκαλιάζω,
με την καρδιά, ίδια σφιχτά, σα να' ταν χέρια.
Σταμάτησέ μου την καρδιά, με το μυαλό θ' αναστενάζω.
Κι αν λιώσεις το μυαλό μου στη φωτιά, τα σταχτονέρια
πάλι στο αίμα μου θε να σε φέρουν πλέρια._




απόδοση : Δημήτρης Νικηφόρου
(στην φίλη ποιήτρια Α.Λ που το αγαπά )

© Assimina

Κυριακή 18 Αυγούστου 2013

Crosby Stills and Nash "long time gone"





"Turn, turn any corner.
Hear, you must hear what the people say.
You know there's something that's goin' on around here,
The surely, surely, surely won't stand the light of day.
And it appears to be a long,
Appears to be a long,
Appears to be a long
Time, yes, a long, long, long ,long time before the dawn.


Speak out, you got to speak out against the madness,
You got to speak your mind,
If you dare.
But don't no don't now try to get yourself elected
If you do you had better cut your hair.
`Cause it appears to be a long,
Appears to be a long,
Appears to be a long,
Time, such a long long long long time before the dawn."



Crosby Stills and Nash
"long time gone"

© Assimina

Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

φωνή, κραυγή, λυγμός

oil painting Assimina Lambrakou





















ένα άδειο κορμί  
η σιωπή των ανθρώπων        
 η πόλη

 η πόλη  
 η σιωπή των ανθρώπων        
ο δρόμος

Αραχώβης

 ο δρόμος
 η πλατεία    
οι φύλακες

οι φύλακες
οι φύλακες της πόλης
οι φύλακες της  πόλης δικάζουν
οι φύλακες  της πόλης δικάζουν  όποιον δεν  είναι ίδιος  μ' αυτούς
το βλέμμα τους  φυλακίζει την εικόνα μου  κρέμονται στη φόδρα  του φορέματος ακινητοποιούν  το κινητό στ' αφτί μου στήνουν  αφτί στα λόγια μου το βήμα μου  ακολουθούν στο ρυθμό μου πατινάρουν η αμηχανία μου δραπετεύει απο το υπόγειο  νοτιοανατολικό μου βλέμμα καθηλώνεται  στην άκρη  των ποτών τους μετεωρίζεται  στην κάπνα  των τσιγάρων τους χάνεται  στη στροφή
το δέντρο  
η καρδιά της πόλης    

η στροφή
 η στροφή εξουσιάζει τον δρόμο

 στεγνός ο αέρας
ο άνεμος δειλός

άνθρωποι
κουβέντες
τραπέζια
ο δρόμος
η Ελλάδα    των καρτ ποστάλ         και των εσωτερικών διαδικασιών              ανασκαλεύει                   στα όρια                         δύο καθέτων  τις ορμές της
η φωνή
η φωνή  απλώνει χέρι μίμηση  πράξης   εξαθλίωσης βοηθήστε με που ...  το αίτημα υποβάλλεται   το αίτημα αποβάλλεται η φωνή  μηρυκάζει  λόγια οργής  δήθεν δήθεν οργή δήθεν λόγια μίμηση  πράξης  εξαθλίωσης   χάνεται στη στροφή
                                   ο δρόμος ο δρόμος        ένας υπόνομος              η σκιά
ο λυγμός βγαίνει από το σκοτάδι δεν         έχει πρόσωπο δεν         έχει μορφή δεν         έχει χέρια είναι σκιά δώστε μου κάτι...
ένα άδειο κορμί        ο υπόνομος η άλλη φωνή        η αγωνία
η φωνή γαντζώνεται στη ψυχή μου λαιμητόμος της συνείδησης μου η κραυγή το γέλιο κρυσταλλώνεται σπάει σε κομμάτια ο υπόνομος το ρουφά το κεφάλι μου κόβεται κυλάει στη σχάρα σφαχτάρι η χαρά να χαθώ      να χαθώ
 ο κάδος σκοτάδι  
το σύνθημα σκοτάδι      
 η γωνία φως λιγοστό
Αραχώβης

να σηκωθώ  
να σηκωθώ  
να σηκωθούμε 

ένα άδειο κορμί      
 η σιωπή των ανθρώπων                  


η πόλη ._


από τη συλλογή: νοτιοανατολικό βλέμμα, εκδ Ενδυμίων, 2014


©Assimina

Σάββατο 10 Αυγούστου 2013

Δεινόσαυροι, Εμείς by Charles Bukowski

 Δεινόσαυροι, Εμείς by Charles Bukowski

Γεννημένοι έτσι
Μέσα σ' αυτό
Καθώς τα ασβεστωμένα πρόσωπα χαμογελούν
Καθώς η Κυρία Θάνατος ξεκαρδίζεται
Καθώς τα ασανσέρ σπάνε
Καθώς τα πολιτικά τοπία διαλύονται
Καθώς το παιδί που σου γεμίζει τις σακούλες στο σούπερ μάρκετ έχει πτυχίο κολεγίου
Καθώς τα καλυμμένα με πετρέλαιο ψάρια φτύνουν την καλυμμένη με πετρέλαιο λεία τους
Καθώς ο ήλιος έχει καλυφθεί με μάσκα
Είμαστε γεννημένοι έτσι
Μέσα σ' αυτό
Μέσα σ' αυτούς τους προσεκτικά παράλογους πολέμους
Μέσα στη θέα σπασμένων τζαμιών των βιομηχανιών της κενότητας
Μέσα σε μπαρ όπου οι άνθρωποι δεν μιλούν πια μεταξύ τους
Μέσα σε γρονθοκοπήματα που καταλήγουν σε πυροβολισμούς ή μαχαιρώματα
Γεννημένοι μέσα σ' αυτό
Μέσα σε νοσοκομεία που είναι τόσο ακριβά που είναι φτηνότερο να πεθάνεις
Μέσα σε δικηγόρους που χρεώνουν τόσα πολλά που είναι φτηνότερο να δηλώσεις ένοχος
Μέσα σε μια χώρα που οι φυλακές είναι γεμάτες και τ φρενοκομεία κλειστά
Μέσα σε έναν τόπο που οι μάζες ανυψώνουν τρελούς σε πλούσιους ήρωες
Γεννημένοι μέσα σ' αυτό
Περπατώντας και ζώντας μέσα από αυτό
Πεθαίνοντας εξαιτίας αυτού
Άλαλοι εξαιτίας αυτού
Ευνουχισμένοι
Έκλυτοι
Απόκληροι
Εξαιτίας αυτού
Ξεγελασμένοι από αυτό
Χρησιμοποιημένοι από αυτό
Εξοργισμένοι από αυτό
Γίναμε τρελοί και αρρωστημένοι από αυτό
Γίναμε βίαιοι
Γίναμε απάνθρωποι
Από αυτό
Η καρδιά σκοτείνιασε
Τα δάχτυλα εκτείνονται προς το λαιμό
Το όπλο
Το μαχαίρι
Τη βόμβα
Τα δάχτυλα εκτείνονται προς έναν αναπόκριτο Θεό
Τα δάχτυλα εκτείνονται προς το μπουκάλι
Το χάπι
Τη σκόνη
Είμαστε γεννημένοι σε αυτήν την θλιβερή νέκρα
Είμαστε γεννημένοι σε μια κυβέρνηση εξήντα χρόνων χρέους
Που σύντομα δεν θα μπορεί να πληρώσει ούτε τους τόκους αυτού του χρέους
Και οι τράπεζες θα καούν
Τα λεφτά θα είναι άχρηστα
Θα υπάρχει στ' ανοιχτά και ατιμώρητα φόνος στους δρόμους
Θα υπάρχουν όπλα και περιπλανώμενοι όχλοι
Η γη θα είναι άγονη
Το φαγητό θα γίνει μια φθίνουσα απόδοση
Η πυρηνική ενέργεια θα περιέλθει στην κατοχή πολλών
Η γη θα σείεται διαρκώς από εκρήξεις
Ραδιενεργά ανθρώπινα ρομπότ θα παραφυλάνε το ένα το άλλο
Οι πλούσιοι και οι εκλεκτοί θα παρακολουθούν από διαστημικές πλατφόρμες
Η κόλαση του Δάντη θα μοιάζει παιδική χαρά
Ο ήλιος δεν θα είναι ορατός και θα είναι πάντα νύχτα
Τα δέντρα θα πεθάνουν
Όλη η βλάστηση θα πεθάνει
Άνθρωποι με ακτινοβολία θα τρώνε τις σάρκες ανθρώπων με ακτινοβολία
Η θάλασσα θα δηλητηριαστεί
Οι λίμνες και τα ποτάμια θα εξαφανιστούν
Η βροχή θα είναι ο νέος χρυσός
Τα σάπια κουφάρια ανθρώπων και ζώων θα βρωμάνε στον σκοτεινό αέρα
Τους λίγους τελευταίους επιζώντες θα τους προλάβουν νέες και αποτρόπαιες ασθένειες
Και οι διαστημικές πλατφόρμες θα καταστραφούν από τη φθορά
Την εξάντληση των προμηθειών
Το φυσικό επακόλουθο της γενικευμένης παρακμής
Και θα υπάρξει η πιο όμορφη σιγή που ποτέ δεν ακούστηκε
Γεννημένη από αυτό.
Ο ήλιος ακόμα κρυμμένος εκεί
Περιμένοντας το επόμενο κεφάλαιο.

Μετάφραση: Δημήτρης Νικηφόρου


© Assimina